Rob de Nijs was voor veel mensen meer dan een zanger. Zijn stem hoorde bij je jeugd, je herinneringen, misschien zelfs bij een stukje troost of liefde. Op 16 maart 2025 overleed hij op 82-jarige leeftijd in zijn woning in Bennekom, omringd door zijn dierbaren. Zijn overlijden voelde als het sluiten van een hoofdstuk in de Nederlandse muziekgeschiedenis. Toch blijft zijn aanwezigheid voelbaar, door alles wat hij heeft gemaakt, gedeeld en losgelaten. Hij was een man die met hart en ziel zong, maar ook met openheid sprak over ouder worden, afscheid nemen en het leven aanvaarden zoals het komt.
Hoe oud werd hij en wat betekende ouder worden voor hem
Rob de Nijs werd geboren op 26 december 1942 en leefde tot hij 82 werd. Die jaren vulde hij met muziek, theater, familie en verdieping. Op latere leeftijd werd hij gediagnosticeerd met Parkinson, een ziekte die hem langzaam zijn fysieke vrijheid ontnam. Toch verloor hij nooit zijn gevoel voor schoonheid en menselijkheid. Je merkte aan hem dat hij vrede had met het verstrijken van de tijd. Hij sprak daarover zonder opsmuk en met veel bewustzijn. Ouder worden was voor hem geen verlies, maar een kans om dichter bij zichzelf te komen. Juist in zijn kwetsbaarheid werd hij krachtiger.
Zijn huwelijk met Henriëtte gaf hem steun tot het einde
Rob de Nijs was in zijn laatste levensjaren getrouwd met Henriëtte, bij wie hij rust en liefde vond. Hun relatie stond niet in het teken van show of perfectie, maar van trouw, zorg en nabijheid. Tijdens zijn ziekte bleef zij aan zijn zijde, en juist in die periode groeide hun band verder. Henriëtte hielp hem niet alleen praktisch, maar gaf hem ook het vertrouwen om op zijn eigen manier afscheid te nemen van het leven. Hun huwelijk was stil, warm en onverwoestbaar. Tot aan zijn dood voelde hij zich gedragen, niet alleen door herinneringen, maar door een liefde die niets meer hoefde te bewijzen.
Zijn vorige relaties maakten deel uit van zijn levenspad
Voor zijn huwelijk met Henriëtte kende Rob de Nijs andere liefdes. Hij was eerder getrouwd met Elly en daarna met Belinda. Die relaties liepen stuk, maar waren vormend. Hij sprak daar met openheid over, zonder verwijt of spijt. Je voelde dat hij zijn verleden niet wegduwen, maar het juist als onderdeel van zijn groei omarmde. Wat hij onderweg leerde, nam hij mee naar zijn laatste jaren. Niet om te herhalen, maar om te begrijpen. Daardoor kon hij in zijn laatste relatie volledig aanwezig zijn, zonder ruis van vroeger, maar met een heldere blik op wat echt telt.
Zijn kinderen bleven dichtbij tot aan het slot
Rob de Nijs was vader van meerdere kinderen. Zijn jongste zoon kreeg hij samen met Henriëtte, op latere leeftijd. Dat vaderschap gaf hem richting en zachtheid, ook in de laatste jaren van zijn leven. Hij wilde aanwezig zijn, ook al kon hij fysiek steeds minder. Zijn kinderen gaven hem reden om te glimlachen, zelfs op zware dagen. Hij nam afscheid van het leven met hen in zijn hart. Hij was trots, niet alleen op wat zij deden, maar op wie zij zijn. Tot aan het einde voelde hij de kracht van familie als iets dat niet ophoudt wanneer woorden wegvallen.
Zijn vermogen en nalatenschap kwamen voort uit toewijding
Decennia van zingen, optreden en creëren zorgden ervoor dat Rob de Nijs zich geen zorgen hoefde te maken over geld. Zijn vermogen was opgebouwd met inzet, liefde voor zijn vak en de loyaliteit van een groot publiek. Toch was hij niet bezig met rijkdom. Hij leefde met aandacht voor eenvoud en wilde vooral nalaten wat ertoe deed. Zijn laatste concert in de Ziggo Dome in 2022 was een afscheid van het podium, maar geen afscheid van het publiek. Hij liet iets achter dat groter is dan bezit. Zijn stem blijft, zijn werk leeft door, en zijn invloed is blijvend voelbaar. In die blijvende invloed staat hij naast andere grote namen zoals Huub Stapel en Lisa Marie Presley, die ieder op hun eigen manier het publiek hebben geraakt.
De invloed van zijn ouders bleef op de achtergrond aanwezig
Rob de Nijs groeide op in een Amsterdams gezin waarin ruimte was voor muziek, maar ook voor stabiliteit. Zijn ouders leerden hem wat het betekent om door te zetten, om jezelf te blijven, en om niet op te geven. Die lessen klonken door in zijn werk, maar ook in zijn manier van leven met ziekte en verlies. Hij sprak niet vaak over zijn jeugd, maar wat je wél hoorde, was dat die basis hem heeft geholpen om overeind te blijven. In zijn stem hoorde je de warmte van thuis, het vertrouwen van iemand die weet waar hij vandaan komt.
Rob de Nijs overleed op een manier die bij hem past: omringd door liefde, met waardigheid en zonder poespas. Zijn afscheid markeert het einde van een leven dat veel mensen heeft geraakt, maar het is geen leegte die achterblijft. Zijn muziek blijft klinken, zijn stem blijft herkenbaar, en zijn houding blijft een voorbeeld. Niet door te schreeuwen, maar door te zingen, te voelen en te blijven staan. Hij ging niet stilletjes weg, maar zong zichzelf zachtjes de eeuwigheid in.
